Adaptacija na razrokost

Kada je razrokost prisutna tj. kada vidne osovine nisu paralelne logično bi bilo razmišljati da pacijent može imate tegobe po tipu konfuzije ili duple slike. Da se to ne bi desilo postoje odbrambeni mehanizmi koje mozak „aktivira“ a nazivaju se senzorna i motorna adaptacija.  

Senzorna adaptacija na razrokost

Kao što smo već rekli, ako je jedno oko u razrokom položaju bilo bi za očekivati da dete vidi duplo. Kod dece do 6 godine starosti to se ne dešava. Razlog za odsustvo duple slike kod razrokog pacijenta ovog uzrasta  je u senzornoj adaptaciji na razrokost. Senzorna adaptacija podrazumeva isključivanje od strane mozga centralnog dela slike ispred oka koje je u razrokom položaju. Ovaj proces se naziva supresija. Drugi mehanizam je anormalna retinalna korespondenca (ARK). Kod osobe koja nije razroka slika posmatranog objekta pada na dve tačke iste retinalne vrednosti ( npr. dve fovee) dok kod razrokih osoba oko koje je u razrokom položaju korespondira sa tačkom različite retinalne vrednosti. Drugim rečima mi nalazimo pacijenta razrokim dok je njegov subjektivni osećaj na testovima kao da nije razrok! Ovakvo stanje se naziva anormalna retinalna korespondenca.

Oba mehanizma mogu se pojaviti pojedinačno ili u kombinaciji i u do 50% slučajeva rezultirati slabovidošću na oku u razrokom položaju!

Motorna adaptacija na razrokost

Kod dece starije od 6 godina i kod odraslih osoba razrokost se manifestuje duplom slikom. Pacijent ima mehanizam odbrane od ovog stanja a to je okretanje glave u pravcu akcije oštećenog mišića. Zavisno od zahvaćenog mišića položaj glave može biti licem u stranu, podignuta ili spuštena brada kao i glava naslonjena na jedno rame!

Motorna adaptacija na paralitički strabizam (kompenzatorni položaj glave) je prisutna već od 3 nedelje života!